Opis

Jamie od najmłodszych lat widuje zmarłych. I nie przypomina to tego, co znamy ze słynnego filmu z Bruce’em Willisem. Jamie może zobaczyć to, czego nikt inny nie widzi, i poznać sekrety, których nikt inny nie zna. Ale cena, jaką musi płacić za swoje nadnaturalne zdolności, jest bardzo wysoka.  O czym doskonale wie matka Jamiego, która namawiała go, aby nikomu nie mówił, co potrafi. Taki dar nie może długo jednak pozostać niezauważony. I Jamie wkrótce będzie musiał pomagać nowojorskiej policji w śledztwie w sprawie, w której pewien morderca groził uderzeniem zza grobu.

Recenzja

„Później” to trzecia książka Stephena Kinga wydana nieco inaczej niż pozostałe. W 2005 autor napisał krótką historię specjalnie dla nowego wydawnictwa Hard Case Crime, które postanowiło wydawać pulpowe kryminały w stylu tych z lat czterdziestych i pięćdziesiątych ozdabiając je też okładkami wzorowanymi na tamtym okresie. Okazało się, że to nie była jednorazowa przysługa Kinga dla zaprzyjaźnionego wydawcy, osiem lat później wydał u niego książkę „Joyland”. Minęło kolejne osiem lat i znów doszło do współpracy. Tak jak poprzednie tak i nowa pozycja charakteryzuje się zwięzłą fabułą i wątkami kryminalnymi. King lubi mieszać gatunki więc w tej krótkiej historii dostajemy jeszcze dużo obyczaju i nawet sporo grozy.

Opowieść snuje tutaj w formie pierwszoosobowej 22-letni Jamie Conklin, który opowiada swoją historię rozgrywającą się na przestrzeni kilkunastu lat. Będąc sześciolatkiem pierwszy raz zobaczył ducha, spotykało go to potem jeszcze kilkukrotnie, zawsze na krótko po śmierci danej osoby. Okazało się też, że chłopiec może ze zmarłymi rozmawiać. Co więcej, odkrył, że duchy zmarłych mogą mówić jedynie prawdę gdy się je o coś zapyta. To wszystko sprawia, że staje się narzędziem do załatwiania różnych spraw, niekoniecznie w zgodzie z prawem ale i własną wolą.

Co uderza od pierwszych stron to niesamowicie lekki styl jakim tę książkę napisał autor. Opowieść w pierwszej osobie z lekkim humorem pokazującą świat oczami dziecka a później nastolatka czytało mi się z niesamowitą przyjemnością. Postać Jamiego czytelnik polubi właściwie natychmiast, King stworzył tu bohatera, z którym można się bardzo zżyć, polubić go i zaangażować się w opowiadaną przez niego historię pomimo tego, że książka jest tak krótka, że da się ją przeczytać na raz jeśli ma się nieco więcej wolnego czasu. Pierwsza połowa powieści to niemalże czysty obyczaj obrazujący życie i relacje chłopca i jego mamy. Niby nic takiego, a jednak nie mogłem się oderwać od lektury. Stephen King naprawdę pokazał tutaj jak fantastyczny ma dar do pokazywania zwykłych ludzi w ich zwyczajnych życiach z troskami jakie może mieć każdy z nas. Okraszone to wątkiem nadnaturalnym ale przez pierwszą część książki będącym jednak na drugim planie dało kapitalną podbudowę do części drugiej gdzie horror wysuwa się na plan pierwszy.

W dalszej części książki King kładzie większy nacisk na elementy sensacyjno-kryminalno-horrorowe i zmierza ku wielkiemu finałowi, który jednak nie okazał się spektakularny a wydawało mi się, że do takiego właśnie zmierzałem. Ostateczna rozgrywka wydała mi się raczej stonowana ale po dłuższym namyśle uważam ją za interesujące zakończenie pozostawiające leciutki niedosyt ale ten pozytywny.

„Później” to dla mnie zdecydowanie najlepsza książka z trójki wydanej przez Hard Case Crime, zarówno fabularnie jak i stylistycznie. Uważam też, że ten tytuł to bardzo dobra propozycja dla czytelników chcących rozpocząć przygodę z tym autorem, ma bardzo dobrą, wciągającą fabułę napisaną absolutnie kapitalnym językiem, dobrze wymyślonych bohaterów, zawiera mieszankę głównych gatunków w jakich porusza się King i jest krótka – idealna pozycja dla kogoś komu chcemy polecić tego pisarza.

Autor: nocny